Dwa routery, jedna sieć WiFi

Stali czytelnicy zapewne nieco orientuają się już w mojej sieci. Mam 3 routery. Jeden – Tp-link WR1043ND jest w garażu z podłączonym modemem ADSL, bramką VOIP, interfejsem 1-wire. Od niego biegnie okablowanie do różnych pomieszczeń w domu. Serwuje on też sieć bezprzewodową. Drugi – Tp-link MR3420, połączony jako bezprzewodowy klient steruje przez kartę przekaźnikową systemem podlewania i spełnia kilka innych funkcji. Trzeci – Linksys WRT-160NL (zmieniony ostatnio z wysłużonego Dlinka DIR-320), również podłączony był bezprzewodowo (niedaleko granicy zasięgu) i serwował sieć przewodowo do komputera i kamery Edimax IC-3030. Do niego podłączona jest też drukarka przez USB, a także dodatkowy dysk udostępniany w sieci. Wszystkie routery pracują pod kontrolą systemu OpenWRT.

Kilka dni temu zdecydowałem się przeciągnąć kabel przez komin do pokoju komputerowego (tego, w którym stoi Linksys). Oba główne routery zostały więc połączone siecią przewodową. Dlaczego o tym piszę? Bo wbrew pozorom informacja o takiej konfiguracji nie jest banalna do znalezienia.

Konfiguracja routera dostępowego (1043ND) nie zmieniła się. Zupełny standard zastany, praktycznie nie ruszany, sprowadzający się do konfiguracji jednej zmostkowanej (bridge) sieci na interfejsach przewodowych i bezprzewodowym. Wszystkie urządzenia podłączone czy to do sieci bezprzewodowo czy przewodowo mogą łączyć się ze sobą. Adresy przydziela im serwer DHCP działający na routerze. Dla pełenej jasności, plik /etc/config/network wygląda tak:

config 'interface' 'loopback'
option 'ifname' 'lo'
option 'proto' 'static'
option 'ipaddr' '127.0.0.1'
option 'netmask' '255.0.0.0'

config 'interface' 'lan'
option 'ifname' 'eth0.1'
option 'type' 'bridge'
option 'proto' 'static'
option 'netmask' '255.255.255.0'
option 'ipaddr' '192.168.150.1'
option 'defaultroute' '0'
option 'peerdns' '0'

config 'interface' 'wan'
option 'ifname' 'eth0.2'
option 'proto' 'pppoe'
option 'username' 'alamakota@net24.com.pl'
option 'password' 'astokotali'

config 'switch'
option 'name' 'rtl8366rb'
option 'reset' '1'
option 'enable_vlan' '1'

config 'switch_vlan'
option 'device' 'rtl8366rb'
option 'vlan' '1'
option 'ports' '1 2 3 4 5t'

config 'switch_vlan'
option 'device' 'rtl8366rb'
option 'vlan' '2'
option 'ports' '0 5t'

Żeby nie zaciemniać obrazu sytuacji wyciąłem tylko część odpowiadającą za awaryjne przez modem 3g. Sieć bezprzedowowa zdefiniowana w pliku /etc/config/wireless:

config 'wifi-device' 'radio0'
	option 'type' 'mac80211'
	option 'macaddr' '94:0c:6d:ae:b5:48'
	list 'ht_capab' 'SHORT-GI-40'
	list 'ht_capab' 'DSSS_CCK-40'
	option 'hwmode' '11ng'
	option 'channel' '8'
	option 'htmode' 'HT40-'
	option 'txpower' '20'
	option 'disabled' '0'

config 'wifi-iface' 'cfg2'
	option 'device' 'radio0'
	option 'network' 'lan'
	option 'mode' 'ap'
	option 'encryption' 'psk2'
	option 'key' 'ojojojojoj'
	option 'ssid' 'sweethome'

Również bez cudów – kanał 8, włączony standard N, szyfrowanie WPA2.

Mamy więc sieć 192.168.150.0/24, do której chcemy dołączyć drugi router przez kabel. Chcemy też, żeby klienci przewodowi i bezprzewodowi nadal pozostawali w tej samej sieci adresowej, a urządzenia podłączone do któregoś z routerów mogłby bez problemu się ze sobą komunikować. Pierwszą myślą było skonfigurowanie sieci bezprzewodowej o nowym SSID, na innym kanale (żeby nie zakłócać sygnału), ale w tej samej sieci adresowej. Koniec końców rozwiązanie jest jeszcze lepsze. Drugi router udostępnia sieć o tym samym identyfikatorze i na tym samym kanale. Zasięg w całym domu jest idealny, a gdy spraceruje się z laptopem połączonym do sieci bezprzewodowej, płynnie przełącza się między routerami (zależnie od siły sygnału) nie gubiąc przy tym żadnego pakietu. Można powiedzieć, że działa idealnie.

Dla formalności przedstawię jeszcze pliki konfiguracyjne z drugiego routera (kabel biegnący do głównego urządzenia wpięty jest do portu 1). Plik /etc/config/network wygląda tak:

config interface loopback
	option ifname	lo
	option proto	static
	option ipaddr	127.0.0.1
	option netmask	255.0.0.0

config 'interface' 'lan'
        option 'proto' 'static'
        option 'type' 'bridge'
        option 'ipaddr' '192.168.150.15'
        option 'netmask' '255.255.255.0'
        option 'ifname' 'eth0.1'
        option dns 192.168.150.1

config 'switch' 'eth0'
        option 'reset' '1'
        option 'enable_vlan' '1'

config 'switch_vlan' 'eth0_1'
        option 'device' 'eth0'
        option 'vlan' '1'
        option 'ports' '0 1 2 3 4t'

config route
	option interface lan
	option target 0.0.0.0
	option netmask 0.0.0.0
	option gateway 192.168.150.1

W ostatniej sekcji zdefiniowany jest routing, żeby wiadomo było jaką drogą należy wysłać pakiety do Internetu. Bez tego klienci będą działać, bo mają informację o bramie domyślnej otrzymaną przez DHCP, natomiast należało podpowiedzieć to także routerowi.

config wifi-device  radio0
option type     mac80211
option macaddr    98:fc:11:48:4b:4a
option hwmode    11ng
option 'channel' '8'
option 'htmode' 'HT40-'
option disabled    0

config wifi-iface
option 'device' 'radio0'
option 'mode' 'ap'
option 'network' 'lan'
option 'key' 'ojojojojoj'
option 'ssid' 'sweethome'
option 'encryption' 'psk2'

Proste, prawda? Pewnie, że tak, ale jak ktoś szuka potwierdzenia, czy to dobrze zadziała, to mogę powiedzieć – tak, działa bez zarzutu.