O integracji centrali alarmowej Satel z Raspberry Pi pisałem dwa lata temu. Ponieważ temat cieszy się zainteresowaniem, a świat idzie do przodu, postanowiłem tym razem sprząc Satela z brokerem MQTT. O zaletach tego protokołu już wspominałem, a wydaje się on być bardzo sensowny do uniwersalnych integracji z różnymi systemami automatyki domowej.
W ostatnim czasie obserwuję coraz większą popularność rozwiązań automatyki domowej, opartych na otwartym protokole MQTT. W świecie inteligentnych domów dzieje się tak zapewne w dużej mierze za sprawą rozwoju tanich rozwiązań proponowanych przez chińskich producentów. Nie bez znaczenia jest też rozwój otwarto-źródłowego oprogramowania, w tym świetnego projektu zigbee2mqtt, który stanowi bramę między bezprzewodowym systemem zigbee a dowolnym brokerem MQTT. Spróbujemy dzisiaj przyjrzeć się nieco bliżej temu protokołowi i zastanowić się, czemu właśnie on staje się królem świata IoT.
Czytaj dalejJednymi z częściej powtarzających się tematów dyskusji o opłacalności fotowoltaiki jest zużycie własne i nieodłącznie z nim związane bilansowanie międzyfazowe. Spróbujmy dzisiaj przyjrzeć się, co to takiego a także, co może ważniejsze, ile to nas kosztuje. Mimo, że temat bilansowania międzyfazowego wkrótce może stać się nieaktualny, ze względu na planowane zmiany w przepisach, to w tej chwili budzi czasem sporo emocji. Czy słusznie? Pewnie liczby powiedzą więcej.
Pewnie prawie każdy właściciel instalacji fotowoltaicznej jest zainteresowany tym, ile prądu produkuje, wysyła do sieci, a ile pobiera. Ciekawość ma różne stopnie, więc jednym wystarcza to, co widzą co dwa miesiące na rachunku od dostawcy energii, a inni przyglądają się sprawie bardziej wnikliwie. Jak łatwo się domyślić, moje zainteresowanie tematem nie ogranicza się do analizy rachunku za prąd, więc postanowiłem napisać kilka zdań na temat tego, jak to wygląda w przypadku Froniusa Symo, mojej instalacji fotowoltaicznej i współpracy z Energą.
Z tego, co nie raz słyszałem, wiele osób ma problem ze zrozumieniem faktury za prąd. Fotowoltaika i rozliczenia prosumenckie raczej tego nie uproszczą, a wręcz przeciwnie. Uznałem więc, że może warto pokazać pierwszą fakturę, którą dostaliśmy po założeniu instalacji fotowoltaicznej. Spodziewam się, że większość inwestorów po otrzymaniu faktury, będzie ją analizować, żeby sprawdzić, czy wszystko się zgadza. Mam nadzieję, że ten wpis komuś pomoże.
Wspominałem ostatnim razem, że problem z połączeniem falownika Fronius Symo do sieci wi-fi został przeze mnie rozwiązany przez aktualizację oprogramowania datalogera, czyli części urządzenia odpowiedzialnej za komunikację. Jak to zrobiłem? Operacja jest bardzo prosta, bo falownik, to współczesne urządzenie z intuicyjnym interfejsem użytkownika.
Patrząc na okoliczne dachy i krzątające się tu i ówdzie ekipy instalatorów, nie mogę nie zauważyć, że fotowoltaika stała się ostatnio bardzo modna. Nie wiem, czy bardziej wpłynęły na to dopłaty i ulgi, groźby wzrostu cen energii, strach przed spadkiem wartości oszczędności, spowodowanym pandemią, czy zwrot ku ekologii. Pewnie każdy ma swoje powody, będące jakąś wypadkową powyższych. W każdym razie, ja także zdecydowałem się na instalację paneli.
Przez ostatnie dwa lata porównywałem koszty ogrzewania gazem i ekogroszkiem, co było możliwe, ponieważ zapotrzebowanie domu na ciepło było takie samo. Przed poprzednim sezonem grzewczym dom został częściwo ocieplony, więc to co mogę zrobić teraz, to porównać zysk z termomodernizacji, biorąc pod uwagę dwa poprzednie sezony. Zastanowię się, czy było warto i czy się opłacało, bo to przecież dwie różne rzeczy.
Dzisiaj otrzymałem rozliczenie roczne PGNiG za sezon grzewczy 2018/19. Zima nie była może specjalnie ostra, wręcz łagodna, ale znowu wyszło taniej niż przed rokiem. Co nie znaczy, że gaz nie podrożał, bo podrożał, o czym później. Oczywiście najbardziej interesujące będzie porównanie z ogrzewaniem ekogroszkiem, bo mamy dane z poprzednich lat.
Rozliczenie robione jest raz w roku, gdyż nasza taryfa to W-2.1, na którą przeszliśmy z W-3.6 ze względu na niskie zużycie gazu. Skutkuje to fakturami prognozowymi i rozliczeniem raz do roku, co właśnie miało miejsce.
Pracuję jako administrator systemów informatycznych. Cokolwiek to znaczy, istotne jest to, że przed ekranem monitora spędzam wiele godzin dziennie. Drugą istotną informacją jest to, że potrzebuję dużej przestrzeni ekranu na różne, szalenie ważne okienka. Oczywiście między oknami można się przełączać, można używać wirtualnych pulpitów, jednak wygoda jest najważniejsza i nic nie zastąpi jednoczesnego widoku wielu okien – choćby zdalnego pulpitu serwera, dokumentacji i pliku z notatkami. Dlatego przez długi czas używałem dwóch 23-calowych monitorów Full-HD, co było całkiem niezłym rozwiązaniem. Z czasem, jak to zwykle bywa, zaczęło brakować miejsca, gdzie można by coś jeszcze wcisnąć – konkretnie drugi zdalny pulpit. Takie wymagania pracy, co zrobić. Zacząłem się więc zastawiać nad trzecim monitorem. Na szczęście pojawił się inny pomysł – monitor o rozdzielczości 4K, ale na tyle duży, żeby nie trzeba było nic skalować i nadal wszystko było czytelne. Taki monitor powinien dać tyle samo przestrzeni, co 4 monitory Full-HD. Zacząłem więc poszukiwania.
